Πέρασαν οι παλιές καλές εποχές!

Είναι πολλές φορές που με κάνει το WWE πολύ χαρούμενο με όλα αυτά που μου χαρίζει είναι και οι στιγμές όμως που με κάνει να λυπάμαι πολύ και γι αυτό θα μιλήσω σε αυτό το άρθρο.

Μπορεί να μην έχω ζήσει εποχές Hulk Hogan ή Andre The Giant ή Ultimate Warrior αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχω δει τον τρόπο που πάλευαν , τον που τους χρησιμοποιούσε το WWE.Θέλω να πω ότι ήσασταν πικραμένοι με την ήττα τους και χαρούμενοι με την νίκη τους αλλά ξέρω ότι σε περιπτωση ήττα τους δεν θα γινόντουσταν Jobber ή ξαφνικά θα πέφτανε στην "λάσπη" θα συνέχιζαν να δίνουν μεγάλους αγώνες με μεγάλα ονόματα , γιατί όπως είναι φυσικο τα μεγάλα ονόματα δεν ξεχνιούνται.

Θα σας εξηγήσω τώρα γιατί είπα όλα αυτά πιο πάνω , το WWE προσωπικά με έχει πικράνει τον τελευταίο καιρό και μου έχει δημιουργήσει αυτό το συναίσθημα γιατί βλέπω μεγάλες παλαιστές να χάνονται όπως ο Undertaker , ο Cena , ο Orton , ο Kane που είναι ο καιρός που έμπαινε ο "Big Red Machine" μέσα και ο κόσμος ήξερε ότι θα δει έναν μεγάλο αγώνα , θα ζήσει μεγάλες στιγμές , πλήρωνε το εισητήριο του για να νιώθει την ανάσα του παλαιστή για να ακούει το περπάτημα του , τα χτυπήματα του τα πάντα του , ήξερε πως το ότι να είσαι κάθε μέρα δίπλα στο WWE σου εξασφαλίζει διασκέδαση , χαρά , έστω και λύπη.

Πιστέψτε με ξέρω πως είναι New Era και πως τα ονόματα που είναι "φρέσκα" στο WWE πρέπει να έχουν μέλλον στην εταιρεία , αλλά σκεφτείτε το για λίγο όταν μια εταιρεία έχει οικονομικό πρόβλημα πουλάει καινούργιο εμπόρευμα αλλά όταν δεν πιάνει τον καινούργιο πάει στο παλιό το σίγουρο αυτό που την έφερε στην κορυφή.

Με λίγα λόγια θέλω να πω ότι κι εγώ θέλω να δω μια καινούργια εποχή με άτομα που έχουν μέλλον στο WWE αλλά δεν θέλω να βλέπω τα άτομα που έφερε το WWE στην κορυφή να χάνονται μέρα με την μέρα...